Heather Graham – Zatoka Huraganów

Kategorie: Kryminał

zatokaNie, nie kupiłem tej książki – na szczęście to był egzemplarz z biblioteki. Ni to kryminał, ni to sensacja, ni to kiepski Harlequin,  ale na pewno nie – wbrew temu co pisze wydawca na okładce – thriller. Autorka – znowu wedle informacji z okładki – od roku 1982 wydała już ponad 70 powieści, czyli średnio wypada, że co pól roku pani prezentuje światu nową książkę. I to mówi o tym „dziele” wszystko. Czytaj dalej »

Asa Larsson – Burza słoneczna

Kategorie: Kryminał

 

burzaBurza Słoneczna jest pierwszą z cyklu książek Asy Larsson. Akcja powieści rozgrywa się daleko za kręgiem polarnym, w Kirunie, szwedzkim mieście na północy kraju, znanym z wielkich złóż rudy żelaza. To taka szczególna Szwecja – klimat znacznie chłodniejszy niż w Sztokholmie czy Goeteborgu, w zimie dzień trwa tylko parę godzin, zorza polarna nad głowami, mało ludzi na wielkich przestrzeniach, nawet akcent trudno zrozumiały dla Szwedów z południa. Ale nie uwarunkowania geograficzne są tu najważniejsze, tylko specyficzne środowisko społeczne, czy może lepiej – szczególna duchowość. Czytaj dalej »

Camilla Ceder – Babilon

Kategorie: Kryminał

babilon Muszę się do czegoś przyznać – tę książkę kupiłem w promocji, dosyć była tania. Na okładce pysznił się dumnie napis „dla wielbicieli Camilli Lackberg!” Do wielbicieli owej Camilli L., która w swoich książkach wymordowała już z połowę mieszkańców rodzinnej wioski może się nie zaliczam, ale lubię tę autorkę. Niestety, o Camilli Ceder nie będę mógł tego powiedzieć. Czytaj dalej »

Peter James – Tropy umarłego

Kategorie: Kryminał

tropy-umarlegoJakoś ostatnio tak się składa, że pchają mi się w ręce same kryminały, albo książki sensacyjne. Jedne są takie sobie, inne są dobre, albo bardzo dobre. Chociaż nie zgodzę się z twierdzeniem, że kryminał to “najłatwiejszy” do uprawiania typ literatury. Dobry kryminał musi wszak zawierać dobrze skonstruowaną intrygę – inaczej czytelnik szybko rozwiąże zagadkę i będzie co najmniej niezadowolony. Dobry kryminał powinien mieć też wyrazistego bohatera. Co prawda zasady pisania kryminałów (stworzone w 1928 roku przez S. S. van Dine’a) słynne 20 przykazań autora powieści detektywistycznej, twierdzą, że to bohater negatywny musi być wyrazisty, ale ja osobiście uważam, że policjant, detektyw, poszukiwacz prawdy, słowem „ten dobry” też powinien być postacią wyrazistą.  Czytaj dalej »

Indridason Arnaldur – Głos ( cykl Erlendur Sveinsson t.5)

Kategorie: Kryminał

glosKolejną, trzecią już  książkę Arnaldura Indridasona z cyklu połączonego postacią komisarza Erlendura przeczytałem w święta – okazało się to nawet na czasie, bo akcja powieści kryminalnej „Głos” rozgrywa się tuż przed świętami Bożego Narodzenia. Zamordowany zostaje portier w eleganckim hotelu w Reykjaviku, a do zbrodni dochodzi  w hotelowej piwnicy. Jak to u Arnaldura – kolejna islandzka zbrodnia, pospolita, dosyć bezsensowna i mało finezyjna – kilkanaście ciosów nożem. Jest jednak i element niezwyczajny – zamordowany wiele lat wcześniej był solistą chóru chłopięcego obdarzonym wyjątkowym głosem, dziecięcą gwiazdą na progu kariery muzycznej, której nie zrobił, bo bardzo wcześnie przyszła mutacja. Czytaj dalej »

Stieg Larsson – Mężczyźni którzy nienawidzą kobiet (dwugłos)

Kategorie: Kryminał, Obyczajowa

larssonUległam marudzeniom licznych znajomych, którym nie może się pomieścić w głowie, ze „osoba tak oczytana” nie przeczytała jak dotąd żadnej książki z tak sławnego cyklu kryminalnego jak Millenium” Stiega Larssona. Kochani, już dość dawno temu przeczytałam „Mężczyźni którzy nienawidzą kobiet” . Tylko jakoś nie miałam ochoty brać się za recenzowanie tej książki. Czyli jak nie trudno się domyśleć na kolana mnie nie rzuciła. Skoro jednak już tak na mnie krzyczycie, postaram się napisać o niej kilka słów. Czytaj dalej »