(5 / 5) Książkę zareklamowała mi znajoma, chichocząca nad pierwszymi stronami.  A że jest to osoba poważna i nieskora do pensjonarskich chichotów, więc rzuciłam się na dzieło Agaty Romaniuk z pieśnią na ustach i powiewając uszami. No cóż, im głębiej w lekturę tym mniej miałam ochoty na śmiech. Bo opowieść o kobiecie  w świecie islamu, nawet pisana tak lekkim piórem i ze sporą dozą autoironii w pewnym momencie przestaje być śmieszna, a staje się trudna.  Czy to jednak oznacza, że Z miłości ….. jest kiepską książką? W żadnym wypadku! Powiem więcej. To zdecydowanie jedna z lepszych pozycji jakie czytałam ostatnio.  Doskonała opowieść o losie kobiet w tak obcym mentalnie dla nas środowisku jakim jest islam. Ten, jak mówi autorka zapis rozmów z kobietami  i mężczyznami ukazuje nam od podszewki świat pełen wewnętrznych sprzeczności i gwałtownych namiętności. Świat w którym za łagodnym uśmiechem sułtana kryje się  samowładca, który nawet czasami zgadza się na  ślub z miłości. (Aż ciśnie się na usta – ludzki pan, mógłby wtrącić do więzienia. I nie, to żadna przesada. Sprawy cielesności są w Omanie traktowane bardzo poważnie i surowo, choć nie tak surowo jak w Arabii Saudyjskiej.) Gdzie za uśmiechem kryje się cierpienie, za opanowaniem ledwo hamowana namiętność, za ogładą brutalność,  często hipokryzja.

Czy książka  pozwala lepiej zrozumieć ten pozornie złoty i idealny świat Bliskiego Wschodu? Przynajmniej mnie ta sztuka się nie udała. Zrozumiałam jedynie, jak niewiele o nim wiem.  Jak powierzchowna i stereotypowa jest ta moja wiedza. I jak łatwo się pomylić, że o ocenianiu nie wspomnę.  Pozwoliła mi  również dostrzec jak wielką swobodą dysponujemy my, kobiety zachodu. Być może płacimy za to brakiem owego złotego snu, lecz gdy przyjrzymy się temu światu jaki przedstawia nam w swojej książce Agata Romaniuk, dostrzeżemy, że to złoto, jest tak naprawdę złotą klatką.

Doskonała pozycja, znakomicie napisana.

Polecam