Muszę się do czegoś przyznać – tę książkę kupiłem w promocji, dosyć była tania. Na okładce pysznił się dumnie napis „dla wielbicieli Camilli Lackberg!” Do wielbicieli owej Camilli L., która w swoich książkach wymordowała już z połowę mieszkańców rodzinnej wioski może się nie zaliczam, ale lubię tę autorkę. Niestety, o Camilli Ceder nie będę mógł tego powiedzieć. Czytaj dalej »
Kryminał
Peter James – Tropy umarłego
Kategorie: Kryminał
Jakoś ostatnio tak się składa, że pchają mi się w ręce same kryminały, albo książki sensacyjne. Jedne są takie sobie, inne są dobre, albo bardzo dobre. Chociaż nie zgodzę się z twierdzeniem, że kryminał to „najłatwiejszy” do uprawiania typ literatury. Dobry kryminał musi wszak zawierać dobrze skonstruowaną intrygę – inaczej czytelnik szybko rozwiąże zagadkę i będzie co najmniej niezadowolony. Dobry kryminał powinien mieć też wyrazistego bohatera. Co prawda zasady pisania kryminałów (stworzone w 1928 roku przez S. S. van Dine’a) słynne 20 przykazań autora powieści detektywistycznej, twierdzą, że to bohater negatywny musi być wyrazisty, ale ja osobiście uważam, że policjant, detektyw, poszukiwacz prawdy, słowem „ten dobry” też powinien być postacią wyrazistą. Czytaj dalej »
Marcin Wroński – Pogrom w przyszły wtorek
Kategorie: Kryminał, Sensacja
Znajomy podrzucił mi „Pogrom” z interesującą rekomendacją : „przeczytałem w jedną noc”. I wiecie co? Wcale mu się nie dziwię, bo ja zrobiłam dokładnie to samo, choć to niełatwa lektura i nieraz w jej trakcie gorzko się w ustach robiło. Czytało się książkę trudno i zrecenzować ją też nie jest mi łatwo. Czytaj dalej »
Indridason Arnaldur – Głos ( cykl Erlendur Sveinsson t.5)
Kategorie: Kryminał
Kolejną, trzecią już książkę Arnaldura Indridasona z cyklu połączonego postacią komisarza Erlendura przeczytałem w święta – okazało się to nawet na czasie, bo akcja powieści kryminalnej „Głos” rozgrywa się tuż przed świętami Bożego Narodzenia. Zamordowany zostaje portier w eleganckim hotelu w Reykjaviku, a do zbrodni dochodzi w hotelowej piwnicy. Jak to u Arnaldura – kolejna islandzka zbrodnia, pospolita, dosyć bezsensowna i mało finezyjna – kilkanaście ciosów nożem. Jest jednak i element niezwyczajny – zamordowany wiele lat wcześniej był solistą chóru chłopięcego obdarzonym wyjątkowym głosem, dziecięcą gwiazdą na progu kariery muzycznej, której nie zrobił, bo bardzo wcześnie przyszła mutacja. Czytaj dalej »
Stieg Larsson – Mężczyźni którzy nienawidzą kobiet (dwugłos)
Kategorie: Kryminał, Obyczajowa
Uległam marudzeniom licznych znajomych, którym nie może się pomieścić w głowie, ze „osoba tak oczytana” nie przeczytała jak dotąd żadnej książki z tak sławnego cyklu kryminalnego jak Millenium” Stiega Larssona. Kochani, już dość dawno temu przeczytałam „Mężczyźni którzy nienawidzą kobiet” . Tylko jakoś nie miałam ochoty brać się za recenzowanie tej książki. Czyli jak nie trudno się domyśleć na kolana mnie nie rzuciła. Skoro jednak już tak na mnie krzyczycie, postaram się napisać o niej kilka słów. Czytaj dalej »
Harlan Coben – Kilka sekund od śmierci
Kategorie: Kryminał, Sensacja
Mam szczęście do drugich tomów. Jakoś tak się dzieje, że co cykl, to mi się najpierw drugi tom do ręki dostaje. Sama już nie wiem, śmiać się z tego czy złościć. „Kilka sekund…” to również drugi tom trylogii o przygodach Mickey’a Bolitara. Pierwszy nosi nazwę „Schronienie” i jak się domyślacie… nie miałam okazji go przeczytać. Harlan Coban przedstawiany jest (przynajmniej na okładce) jako megagwiazda współczesnego thrillera. Hm… prawdę mówiąc po przeczytaniu „Kilku sekund od śmieci” jakoś trudno w to megagwiazdorstwo uwierzyć. Czytaj dalej »
Indridason Arnaldur – Grobowa cisza ( cykl Erlendur Sveinsson t.4)
Kategorie: Kryminał
„Grobowa cisza” to druga z przetłumaczonych na język polski powieści islandzkiego autora Arnaldura Indridasona. Mamy tu kolejną islandzką zbrodnię – pospolitą, niechlujną i z trudnym do określenia motywem – tak uważa prowadzący śledztwo komisarz Erlendur. Tym razem jest to zbrodnia z przeszłości – punktem wyjścia jest odnalezienie w czasie budowy ludzkiego szkieletu, który przeleżał w ziemi 70 lat. Policja – a konkretnie komisarz Erlendur z dwójką współpracowników podejmuje śledztwo. Taka skandynawska specyfika – w większości Europy uznano by, że to kolejna tragiczna pamiątka II wojny światowej, a jeśli nawet nie, to sprawa i tak jest dawno przedawniona. Czytaj dalej »