Jeśli szukacie sensacji nie sięgajcie po tę książkę. Jeśli nie macie odwagi zmierzyć się z prawdą innego człowieka, nie sięgajcie po tę książkę. Jeśli wydaje się wam, że macie „źle” w życiu, sięgnijcie po tę książkę. Ale sięgając pamiętajcie, że jej bohaterki nie oczekują użalania się nad sobą czy losem. Nie oczekują łzawego wzruszenia i „pogłaskania po łebku”, jakie to są dzielne. One chcą być usłyszane i wysłuchane. Żeby ktoś zobaczył świat z ich perspektywy. I może, żeby się zastanowił. Czytaj dalej »
Reportaż
Margot J.S. – Mazel tow. Jak zostałam korepetytorką w domu ortodoksyjnych Żydów
Kategorie: Obyczajowa, Reportaż
Odmienność budzi zawsze emocje. Od zaintrygowania, poprzez często chorą fascynację, po odrazę do nienawiści. Jakoś tak jest, że najchętniej widzielibyśmy dookoła siebie ludzi identycznych jak my. Zunifikowanych przez to samo wykształcenie, tę samą obyczajowość, tę samą modę, ba „umundurowanych” tak samo jak my – w ubrania z tych samych sieciówek. Inność kole w oczy. I jest zupełnie obojętne – czy to będzie inność ortodoksyjnego żyda na europejskiej ulicy, czy inność Europejczyka na ulicy w dzielnicy chasydów. Czytaj dalej »
Marczewski Mateusz – Koliste jeziora Białorusi
Kategorie: Reportaż
Miał to być zbiór reportaży o współczesnej Białorusi. I niby nawet tak jest. Ale tak naprawdę to książka o ludziach, którym przyszło żyć w miejscu, które ma kilka konkurencyjnych wersji przeszłości, dosyć kuriozalną teraźniejszość i nader niepewną przeszłość. A zza rozmów Autora przeziera pytanie – czy oni czują się społeczeństwem, czy czują się narodem i – w końcu – czy uda im się nim pozostać. Nie, w książce właściwie nie ma bieżącej polityki – baćki Łukaszenki, jego pomysłów i jego ekipy. Co więc jest? Jest bagnista równina, która była już Świtezią, krainą Jaćwingów, Wielkim Księstwem Litewskim, częścią rosyjskiego imperium, areną kolejnych wojen – w końcu od czasów napoleońskich kto szedł z zachodu na wschód albo odwrotnie – to tędy. A kto szedł, to niszczył, palił, wybijał tych albo tamtych… A na koniec przyszedł Związek Radziecki ze swoimi koncepcjami – i, co gorsza, praktyką – społecznej inżynierii. Czytaj dalej »
Kortko Dariusz, Watoła Judyta – Słodziutki. Biografia cukru
Kategorie: Reportaż
Cukier, mimo że nazywany jedną z białych śmierci jest obecnie dodawany praktycznie do wszystkiego. Kiedyś był tylko upiornie drogą nowinką kulinarną, dziś jest produkowany i sprzedawany tonami, i mimo że zdajemy sobie sprawę z negatywnego wpływu słodkich kryształów jego zużycie wciąż rośnie. Czytaj dalej »
Varella Drauzio – Ostatni krąg. Najniebezpieczniejsze więzienie Brazylii
Kategorie: Reportaż
Carandiru, położone na przedmieściach Sao Paulo, było największym wiezieniem w Południowej Ameryce. Otwarte w 1920, zrównane z ziemią w 2002. Przebywało w nim naraz nawet do 30 tys. więźniów, pilnowanych przez kilka setek nieuzbrojonych i źle opłacanych strażników. Poszczególne części więzienia dzieliła nie tylko waga przestępstw popełnionych przez mieszkańców, ale też różne kodeksy postępowania wyznaczone przez samych więźniów. Czytaj dalej »
Addario Lynsey – To właśnie robię
Kategorie: Biografie - Dokument, Reportaż
Od czasu do czasu w telewizji można usłyszeć informację „zginął …. był korespondentem, reporterem wojennym”. Zazwyczaj słysząc taką informację pozwalałam sobie na refleksję – szkoda człowieka, bo zginął, no ale wybrał sobie niebezpieczny zawód i wiedział na co się pisze. Tak, to prawda, ten człowiek wiedział na co się pisze. Ale czy my wiemy, czy zdajemy sobie sprawę na co on się naprawdę pisał? i czemu to robił? Jak to wpłynęło na jego życie? Opowieść Lynsey Addario pozwala nam zajrzeć za kulisy tego zawodu. Popatrzyć na wykonujących go ludzi jak na… ludzi właśnie, a nie papierowe figurki rzucane to tu to tam. Czytaj dalej »
Ćwieluch Juliusz – Generałowie. Niewygodna prawda o polskiej armii
Kategorie: Biografie - Dokument, Reportaż
Autor w pierwszych zdaniach tej książki oznajmia, że pisał ją 14 lat. To w pewnym sensie prawda – przez tyle lat zajmował się tematami wojskowymi jako dziennikarz i w tej właśnie dziedzinie się specjalizował, poznawał struktury, powiązania i ludzi – a ci ludzie poznawali jego. I właśnie dlatego zgodzili się z nim rozmawiać czterej generałowie, do niedawna zajmujący najwyższe stanowiska w polskiej armii, a obecnie już w stanie spoczynku – nie mogli/nie chcieli służyć pod rozkazami niedawnego ministra obrony Antoniego i jego szarej eminencji Bartka zwanego Misiem. Książka jest zapisem rozmów z nimi, ale te rozmowy nie skupiają się na ostatnim okresie, są o wiele szersze, a przede wszystkim – głębsze. Czytaj dalej »