by Atisza
Sama nie wiem dlaczego sięgnęłam po tom drugi tego dzieuuuuuła. Chyba z obowiązku kronikarskiego, bo po lekturze tomu pierwszego chęci do zapoznawania się z resztką tfu(!)rczości rzeczonego autora nie miałam ani za grosz. I rzeczywiście, w tomie drugim….
by Atisza
Ajc. A to mi się dzieło trafiło do przeczytania…. fantasy niech go jasny chrabąszcz skrobnie.
Lubicie zwroty typu : “malinowoczerwony a przecież delikatny róż”? Prawda, że śliczne? Po prostu boskie! W sam raz, żeby zakrztusić się herbatą. A co powiecie na to: “pod nimi to napinały się to rozluźniały prawie ludzkie kości i żylaste mięśnie o dziwacznej anatomii”. Aż nie wiadomo czy wołać “auuutor” , czy “tuuumacz”! Tak czy inaczej piątka z plusem za szyk w zdaniu!Co ja mówię, z dwoma plusami.
by Atisha
Jest taka półka w mojej bibliotece, którą określam mianem skarbnicy. Chciałabym kiedyś być tak bogatą, aby stojące na niej książki oprawić w jednolite, eleganckie okładki. Z drugiej strony…. Biorąc pod uwagę tematykę książek, które z upodobaniem na tej właśnie półce ustawiam, mam pewne obawy, czy te akurat książki w porządnych oprawach czułyby się dobrze. Jedną z TYCH książek jest właśnie “Podatek” Mileny Wójtowicz. Czytaj dalej »
Ojojoj i cóż my tutaj mamy? Współczesność wymieszaną z retrospektywą w postaci pamiętnika głównego bohatera. Stop. Kto na boga w tym dziele jest głównym bohaterem? Czy współczesny człowiek, którego imienia tak naprawdę nie poznajemy, i który z jakiegoś powodu, do końca nie znanego czytelnikowi zjawia się w miasteczku? Czy człowiek z przed wieków, ostatni z książąt Atrtrox, którego pamiętnik – spowiedź poznajemy? Czy może szalony choć pozornie całkiem normalny profesor historii? A może każdy z nich po trochu? Na to pytanie nie ma tak naprawdę dobrej odpowiedzi. Czytaj dalej »