Obca, to pierwszy tom liczącej w chwili obecnej 8 części sagi o kobiecie, która całkiem przypadkiem nauczyła się przenosić w czasie. Sięgnęłam po nią głównie dlatego, że obejrzałam Outlandera – serial który powstał w oparciu właśnie o Obcą. Serial podobał mi się tak sobie, książka podobała się znacznie bardziej. Autorka wykorzystała pomysł stary jak świat – bohaterka, zupełnie przypadkiem odkrywa magiczną właściwość kamiennego artefaktu i zostaje przeniesiona do innej epoki. Ot taka współczesna Alicja w krainie czarów, tylko zamiast króliczej nory mamy coś trwalszego i łatwiej znajdowalnego – kamienny krąg na wzgórzu. Czytaj dalej »
Year: 2015
Wexler Django – Kampanie cieni. T.1.Tysiąc Imion (dwugłos)
Kategorie: Fantasy
No tego się nie spodziewałam. Sięgając po Tysiąc Imion oczekiwałam książki w stylu magów prochowych. Tłumacząc z polskiego na nasze: magia i muszkiety jakoś mi do siebie nie pasowały, zwłaszcza po doświadczeniach z Obietnicą Krwi. Django Wexler sprawił, że zmieniłam zdanie. Magia i muszkiety mogą ze sobą doskonale koegzystować. Pod warunkiem, że weźmie je na warsztat dobry gawędziarz. Czytaj dalej »
Collier Catrin – Amerykańskie lato
Kategorie: Obyczajowa
Obrodziło mi latoś na półce książkami które zazwyczaj wrzuca się do worka z napisem “literatura kobieca” . Konia z rzędem temu, kto mi powie, skąd u licha wzięło się takie określenie i co naprawdę oznacza? Czy to kiepski wyciskacz łez, straszliwe romansidło, czy, po prostu książka napisana bardzo emocjonalnie? Czy to książka napisana przez kobietę dla kobiet? A może wcale nie? Czy zawsze takie określenie jest piętnujące? Czy powinno takim być? Oto pytania, które przy okazji lektury Amerykańskiego lata przemknęły mi przez głowę. Czytaj dalej »
Kołodziejczak Tomasz – Czerwona mgła (Ostatnia Rzeczpospolita. Tom 2) (dwugłos)
Kategorie: Postapokalisa
Kajetan Kłobudzki, geograf hetmana wielkiego koronnego, zostaje wysłany na Kresy, żeby aktualizować mapy i zbadać tajemniczą Czerwoną Mgłę.
Brzmi jak opowieść z czasów sarmackich, prawda? A co jeśli mówimy nie o przeszłości a przyszłości gdzie hetman jest elfem a na Kresach poza mgłą czają się urka-hai.
Już macie dość? Jeśli nie to zapraszam na dalszą jazdę bez trzymanki, dzisiejszym kierowcą jest Tomasz Kołodziejczak.
Michalak Katarzyna – Mistrz
Kategorie: Obyczajowa
Ona niewinna, on niebezpieczny. Łączy ich zbrodnia, namiętność i tajemnica. Jedno z nich musi umrzeć…
Oto co znajdujemy na przedniej okładce Mistrza – pierwszej części “Serii z Tulipanem” Katarzyny Michalak. Niedawno Magda znęcała się nad Rokiem w Poziomce tejże autorki. Opinie na temat książek tej autorki są skrajnie wręcz podzielone – jedni się rozpływają, inni nazywają to literaturą dla kucharek. Jeszcze inni zaś nazywają to literaturą dla kucharek i są tym zachwyceni… mniejsza jednak o zboczenia innych internetowych recenzentów.
Opis na okładce przełożyłem sobie jako “będą seksy”, mentalnie zaklasyfikowałem dzieło jako harlequina i z poczuciem dokonywania aktu masochizmu zatopiłem zęby. Cóż, okładka obiecuje nam morderstwo – dzisiaj przychodzę więc do Was by je popełnić. Czytaj dalej »
Hamilton Peter F. – Judasz Wyzwolony (t. 1 i 2)
Kategorie: Science fiction, Space opera
Nie jest mi łatwo z tą książką. Dwa tomy pierwszej części, Gwiazdy Pandory – Ekspedycję oraz Inwazję – łyknąłem niemal “na raz” i wychwalałem pod niebiosa. Podobało mi się tam niemal wszystko, a zastrzeżeń właściwie nie miałem.
Judasz Wyzwolony to właściwie… jeszcze więcej tego samego. Wiadomo, że trafiło się na niezłego autora kiedy to jest największy zarzut. To jest dalej ten sam Hamilton: solidny, skuteczny fachowiec. Warsztat – pierwsza klasa. Świat spójny, chwilami nawet za bardzo. Jego bohaterowie się nie spłaszczyli, dalej mają swoje cele i motywacje – choć kierują ich one wszystkie w mniej więcej tą samą stronę, to zupełnie różnymi drogami. Chciałoby się powiedzieć – skoro jest technika, to powinny być punkty.
A mimo to czegoś mi tutaj brakuje. Może dlatego, że nie robię już tak często “wow” pod nosem jak podczas lektury Gwiazdy Pandory.
Demick Barbara – Światu nie mamy czego zazdrościć
Kategorie: Reportaż
Światu nie mamy czego zazdrościć przeczytałam prawie pół roku temu. Czasem stworzenie recenzji po takim czasie jest w zasadzie niewykonalne – książki “do pociągu”, które zapomina się w momencie przerzucenia ostatniej kartki trzeba by było zacząć czytać od początku. Jednak nie w tym wypadku; pamiętam wyraźnie bohaterów, ich historie, poszczególne sceny, a nawet cytaty. I to w zasadzie starczyłoby za rekomendację… Czytaj dalej »