Kawaguchi Toshikazu – Zanim wyblakną wspomnienia (t.3 cyklu Zanim wystygnie kawa)

2.5 out of 5 stars (2,5 / 5) Trzeci tom cyklu Zanim wystygnie kawa jest zdecydowanie słabszy od pierwszego. Widać, że autor nieco się zmęczył formułą i szuka czegoś nowego.  Ale na razie dostajemy te same zasady, prawie takie same dekoracje, ( tym razem kawiarnia jest w innym miejscu i nie  jest tak zapuszczona) prawie tych samych aktorów i dokładnie te same wady co w tomie pierwszym. Pierwszą wadą są postacie bohaterów. Bardzo papierowe, bardzo umowne, bardzo nijakie i bardzo, ale to bardzo niesympatyczne. O ile w poprzednim tomie byłam w stanie przełknąć tę umowność dla samej historii i rozwiązania proponowanego przez  autora ( porozmawiaj a może się przekonasz, że to co myślisz, że inni myślą jest nieprawdą) o tyle w tym tomie bardzo mi to przeszkadzało. Dodatkowo bohaterowie są tak udziwnieni, że nie da się tego już tłumaczyć innym kodem kulturowym. Co gorsza wszyscy są po prostu nieprzyjemni. Sprawiają wrażenie, że są wiecznie niezadowoleni z życia i, zmęczeni filozofowaniem. Atmosfera oczekiwania na katastrofę jest wręcz przygniatająca. Fakt, że ci którzy do niej przychodzą mają za sobą jakiś dramat, ale mimo wszystko…  Gdybym weszła do kawiarni z taką atmosferą bardzo szybko bym z niej wyszła. Druga wada – rozbudowane i nie do końca czytelne zależności pomiędzy bohaterami. Całe szczęście że autor zamieścił mapę powiązań, bo bez tego  pogubiłabym się całkiem. Trzecia wada – powtarzanie w kółko tych samych informacji. Wszyscy bohaterowie mają rozterki i się wahają. No dobrze, ale czemu te rozterki są dokładnie takie same? Jakby tak wyciąć z treści powtórki książka liczyłaby może 150 stron ale czytałoby się ją lepiej. Czwarta wada – i to jest nowość – filozoficzne wygibasy. O ile w tomie pierwszym rozważania miały sens i były intrygujące, o tyle w tym tomie zostały pociągnięte wręcz do absurdu, a szczytowym przejawem jest książka “A gdyby jutro miał nastąpić koniec świata. Sto pytań”, którą czyta uwaga … siedmioletnia dziewczynka. I dręczy wszystkich dookoła pytaniami, na które nie ma dobrych, ba nie ma żadnych odpowiedzi.

Zmęczyłam ten tom po następny nie sięgnę.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *