Abercrombie Joe – Nim zawisną na szubienicy ( Pierwsze prawo. Księga druga) (dwugłos)

Kategorie: Fantasy

szubienicaWłaśnie skończyłam drugi tom Pierwszego prawa. O ile pierwszy tom czytałam tydzień, to lektura drugiego zajęła mi tylko 3 dni. Czyżby zmienił się styl pisarstwa autora? Nie, bynajmniej. Dalej jest ciężki, dławiący, dalej przyprawia o ból głowy. Dalej wkurzamy się na bohaterów, dalej drażnią nas przeróżne małostkowe typy które plączą się po fabule. Cóż więc się zmieniło? Fabuła nieco przyspieszyła. Czytaj dalej »

Abercrombie Joe – Samo ostrze (Pierwsze prawo księga pierwsza) (dwugłos)

Kategorie: Fantasy

samo-ostrzeKiedy się czyta tyle książek co ja, trudno jest nie porównywać aktualnych lektur do tego co już się przeczytało. A jest jeszcze trudniej, jeśli na podstawie książek które się ze swoją aktualną lekturą  porównuje nakręcono filmy. Samo ostrze porównywałam do dwóch cykli – Miecza prawdy Godkinda i Gry o Tron Martina. Być może ktoś oburzy się i powie, że wspomniane przeze mnie cykle nie są do siebie ani trochę przystające, ale ja jednak uważam, że można je ze sobą porównywać. Przede wszystkim wszystkie trzy łączą w sobie political fiction, z fantasy batalistyczną. A autorzy nie oszczędzają bohaterów sprawiając im co i rusz solidne lanie albo eliminując bez litości. Czytaj dalej »

Low Robert -Zaprzysiężeni (T.2 Wilcze morze)

Kategorie: Historyczna, Przygodowa

wilczeGdybym miała podsumować jednym zdaniem drugi tom Zaprzysiężonych powiedziałabym – gdzie diabeł nie może tam wikingów pośle. Orm Zabójca Niedźwiedzia i ocalała garstka załogi Fiordu Łosia trafiają do Konstantynopola. Złote Miasto nie jest jednak najlepszym miejscem do życia dla bitnych i cieszących się złą sławą wikingów. A dla niezbyt bogatych i pozbawionych statku wikingów jest wprost miejscem fatalnym.  Jeśli jednak Orm myślał, że nie może już być gorzej, to zdecydowanie był w błędzie. W ulicznej bójce traci miecz wyniesiony z grobowca Attyli – miecz na którym wyrył informacje jak trafić do skarbca wodza Hunów. Czytaj dalej »

Valleyo Susana – Porta Coeli T.1 Brama światów

Kategorie: Fantasy

porta_coeli“Brama światów” to pierwsza część tetralogii “Porta Coeli” hiszpańskiej pisarki Susany Vallejo. Sięgnęłam po nią po pierwsze dlatego, że lubię pisarzy hiszpańskich, (za ich charakterystyczny styl pisania), a po drugie, ponieważ zaintrygowała mnie owa “brama do innego świata”. W literaturze fantasy bramy do innych światów to zabieg nader często stosowany, a ilość wariacji jaka jest tu możliwa jest imponująca i ograniczona chyba tyko naszą ludzką wyobraźnią. Byłam więc ciekawa, który z możliwych wariantów wybrała autorka, a może wymyśliła coś całkiem nowego, co rzuci mnie na kolana?

 

Czytaj dalej »

Elsberg Marc – Blackout (dwugłos)

Kategorie: Postapokalisa, Sensacja

blacoutZastanawiacie się czasem jak bardzo jesteśmy uzależnieni od różnych wynalazków? I jak bardzo te wynalazki są ze sobą powiązane? W którym miejscu wystarczy “pstryknąć” w to nasze współczesne wygodne życie, żeby runęła lawina grzebiąc pod sobą świat który znamy. Marc Elsberg zaproponował  nam bliższe spojrzenie na taki właśnie scenariusz, w którym współczesny świat rozpada się nie z powodu nuklearnego czy biologicznego kataklizmu, nie z powodu wyczerpania bogactw naturalnych, ale dlatego, że komuś nie spodobał się świat w którym żyjemy i wyłączył nam prąd. Czytaj dalej »

Sinclair Alison – Światłorodni (Zrodzeni z mroku t.2)

Kategorie: Fantasy

swiatlorodniPierwszy tom ( Ciemnorodni) trylogii napisanej przez Alison Sinclar nie rzucił mnie może na kolana, ale zaintrygował na tyle, że zdecydowałam się sięgnąć po kolejną część opowieści o świecie podzielonym przez światło i przekonania. Nie ukrywam, że byłam bardzo ciekawa, jak też autorka wybrnie z paru “zagwozdek” w jakie wpakowała się w części pierwszej. Na tyle ciekawa, że darowałam autorce zbyt wyraźne uproszczenia fabuły. Czytaj dalej »

Low Robert – Zaprzysiężeni T.1 Skarb Attyli

Kategorie: Historyczna, Przygodowa

attylaPo ostatnich nie najlepszych doświadczeniach związanych z książkami o wikingach ( Dziecko Odyna, Miecze dobrych ludzi) dość podejrzliwie zaczęłam podchodzić do książek prezentujących na okładkach ludzi w charakterystycznych hełmach i z charakterystycznymi mieczami. Ale Skarb Attyli zarekomendował mi (a nawet wetknął w garść) kolega, co do którego gustu czytelniczego nie mam najmniejszych zastrzeżeń więc… przeczytałam. I zdecydowanie nie żałuję. Czytaj dalej »