(1,5 / 5)Rzadko mi  się zdarza, żebym nie doczytał do końca książki, którą tu recenzuję. Jednak „Lupus (Niels Oxen #4)” jest takim wyjątkiem. Przyznaję się – nie strzymałem tego dzieła, mało że do końca, to chyba nawet nie do połowy… Czytaj dalej »

(3 / 5) Nie ma to jak pisać o nie istniejącym kraju….  w razie trudności fabularnych albo problemów z logiką i prawdopodobieństwem zawsze można się poratować specyfiką miejscowej kultury albo systemu prawnego. Trzeba Wam bowiem wiedzieć, że Doggerland to fikcyjne wyspiarskie państewko na Morzu Północnym czy też może na Atlantyku, zagubione gdzieś między Skandynawią a Wielką Brytanią. Pozornie – ostoja tradycyjnych wartości, konserwatyzm, wspólnota, trudne warunki klimatyczne jednoczą….. i takie tam gadki. A naprawdę – spetryfikowana struktura społeczna, generalny brak perspektyw, wzajemne animozje miedzy trzema wyspami archipelagu – a poza tym jak wszędzie: picie, ćpanie, czasem seks, i tylko przedstawicieli miejscowego rynku muzycznego nie da się słuchać… Czytaj dalej »

Chronologicznie jest to pierwsza książka, którą napisał ten Autor. Był rok 2001, a Horst był policjantem, szefem kryminalnych w dużym okręgu w Norwegii – i miał nie rozwiązaną sprawę głośnego w tym kraju morderstwa z 1995 roku, gdzie nie wykryto sprawcy. Więcej, to właśnie Jorn Lier, jako świeży stażem policjant uczestniczył w zabezpieczeniu miejsca zbrodni, utrwalaniu śladów i następnie w śledztwie. Szukał nowych informacji na temat tej ważnej dla niego sprawy – no i  wymyślił: napisze książkę niejako „na wabia”, przedstawi w niej trochę prawdy, trochę domysłów, trochę celowych przeinaczeń, jakąś tam historię z cyklu „to mogło być tak” –  i może ktoś sobie coś przypomni, ktoś się przestraszy i zrobi błąd, ktoś kogoś zechce pogrążyć… Książka wyszła w Norwegii w lutym 2004 roku i w dużej mierze spełniła swoje zadanie – policja otrzymała dużo informacji, sporo się dowiedziała, co prawda nie przełożyło się to na dowody procesowe, ale jakaś wiedza jednak się pojawiła. Czytaj dalej »