Światu nie mamy czego zazdrościć przeczytałam prawie pół roku temu. Czasem stworzenie recenzji po takim czasie jest w zasadzie niewykonalne – książki “do pociągu”, które zapomina się w momencie przerzucenia ostatniej kartki trzeba by było zacząć czytać od początku. Jednak nie w tym wypadku; pamiętam wyraźnie bohaterów, ich historie, poszczególne sceny, a nawet cytaty. I to w zasadzie starczyłoby za rekomendację… Czytaj dalej »