Jeśli lubicie rywalizację Sherlocka Holmes’a i jego zabójczego adwersarza doktora Moriartego, to Cienie śmierci powinny stać się dla Was lekturą obowiązkową. Od razu uprzedzam, słynnego detektywa będzie tu jak na lekarstwo. Jest za to bardzo dobra opowieść, z gatunku tych, do których podchodzi się ostrożnie, ale których potem nie chce się odłożyć. Czytaj dalej »
XIX wiek
James Marlon – Księga nocnych kobiet
Kategorie: Obyczajowa
Do sięgnięcia po Księgę nocnych kobiet zachęciła mnie znajoma, która wygłosiła niemalże pean pochwalny na cześć autora. A że literacko wybredna jest jak mało kto ( wierzcie mi jestem przy niej wyjątkowo łagodną recenzentką), więc co prędzej zamówiłam książkę w bibliotece. Przeczytałam i… w te pędy pognałam do księgarni. Bo Księga nocnych kobiet to zdecydowanie pozycja którą, mimo tego jak obrzydliwy świat opisuje – chcę mieć na półce. Czytaj dalej »
Olejniczak Lucyna – Kobiety z ulicy Grodzkiej T.1 Hanka
Kategorie: Obyczajowa
Książkę dorzucono mi do koszyka, jako bonus za duże zakupy w księgarni. Wziąć, wzięłam, ale podejrzliwa byłam wobec niej okrutnie. Co to musi być za gniot skoro go darmo rozdają? No, i jeszcze ten opis na okładce – wykorzystana służąca, klątwa… Oj zaleciało mi harlequinem, albo Moralnością pani Dulskiej… a już na pewno literaturą “babską” w całej okazałości… Przeczytałam. Hm… to jest czytalne. Czytaj dalej »
Szymiczkowa Maryla – Rozdarta zasłona ( cykl Profesorowa Szczupaczyńska Zofia t.2)
Kategorie: Kryminał, Obyczajowa
Zapachniało nam kryminałem w starym, całkiem dosłownie starym stylu. Arszenikiem i starymi koronkami zapachniało. A z drugiej strony, w trakcie lektury nie mogłam się opędzić od skojarzeń z Moralnością Pani Dulskiej. Czytaj dalej »
Eco Umberto – Cmentarz w Pradze
Kategorie: Historyczna, Sensacja
Od czasów Imienia Róży darzę estymą pisarstwo Umberto Eco, choć nie ukrywam, żadna jego książka którą napisał później, nie była już ( przynajmniej dla mnie) tak zapierająca dech w piersiach jak Imię. Po Cmentarz sięgnęłam również dlatego, że prawdziwy cmentarz w Pradze wywarł na mnie niezatarte wrażenie. Chciałam więc zobaczyć, jak wykorzysta je w swoim pisarstwie Umberto Eco. No i dziwiły mnie nieco rozbawione miny znajomych, którzy na wieść, że zamierzam czytać Cmentarz zaczynali się lekko uśmiechać i pytać czy już też należę do spisku. Tym bardziej zatem należało się dowiedzieć o co tu chodzi… Czytaj dalej »