Pani Olgo.

W tych dniach pochwały i gratulacje sypią się do Pani ze wszystkich stron. Możni i sławni tego świata prześcigają  się w zachwytach i laudacjach.

My jesteśmy tylko grupką czytelników. Trochę zrzędliwych moli książkowych rozkochanych w czytaniu. Nasz głos nie znaczy więcej niż pisk nocnego motyla za szybą.

Ale chcemy, żeby Pani wiedziała, że jesteśmy z Pani dumni.

I wdzięczni.

Dziękujemy za trud nazywania dla nas świata. Za odkrywanie jego osnowy. Za bycie głosem tych, którym tak wielu tego głosu z taką łatwością odmawia.

Pani książki nie są łatwe. Wymagają skupienia, uważności w lekturze, czasem powrotów do już przeczytanych fragmentów, by je lepiej pojąć, przyjąć, zaakceptować. Ale są. I nazywają rzeczy po imieniu, choć nie wprost.

Więc jeszcze raz, z całego serca.

DZIĘKUJEMY

Koszmarni komentatorzy książek:

Krystyna, Kinga,  Janusz, Paweł, Magda

oraz zagorzała Pani czytelniczka

Marta