Złota skóra to trzecia powieść w dorobku poczytnej autorki Carli Montero. Po bardzo udanej Szmaragdowej Tablicy łączącej romans z wątkami wojennymi oraz średnio udanej Wiedeńskiej grze w której autora spróbowała zmierzyć się z klimatami powieści szpiegowskiej nadszedł czas na kryminał “w starym dobrym stylu”. Dobrze to świadczy o Carli Montero, że nie zasklepia się w jednym , ale eksperymentuje poszukując tego najlepszego dla jej stylu pisarstwa gatunku. Dobrze też dla czytelników – pod warunkiem, że lubią bycie zaskakiwanym. Czytaj dalej »
Kryminał
Larsson Asa – I tylko czarna ścieżka
Kategorie: Kryminał„I tylko czarna ścieżka” to trzecia część cyklu kryminalnego tej autorki, połączonego postacią prawniczki Rebeki Martinsson.
W poprzednich opowieściach Autorka ze znawstwem i pewnego rodzaju lubością „dowalała” kolejnym Kościołom – jak nie „przebudzeniowym”, to oficjalnemu szwedzkiemu Kościołowi luterańskiemu. Stąd moje pierwsze pytanie przy lekturze – który z nich zostanie złośliwie opisany tym razem? A tu zaskoczenie – negatywnym bohaterem tła społecznego jest wielki biznesmen, wywodzący się ze społecznych nizin. Czytaj dalej »
Indridason Arnaldur – Jezioro ( cykl Erlendur Sveinsson t.6)
Kategorie: Kryminał„Jezioro” to czwarta część cyklu kryminalnego tego autora, połączonego postacią komisarza Erlendura Sveinssona.
Poprzednie książki opisywały typowe zdaniem autora islandzkie zbrodnie – nieposkładane, przypadkowe, mało finezyjne, bezmyślnie okrutne. Ważniejsze jednak było w nich tło społeczne – jak się żyje małemu narodowi na dalekiej, północnej wyspie, gdzie przyroda jest surowa, pogoda paskudna a poza miastami ludzi prawie nie ma. Czytaj dalej »
Chattam Maxime – Upiorny zegar (dwugłos)
Kategorie: Kryminał, ThrillerParyż z początku XX wieku, rozkwitający, sposobiący się do wystawy światowej. Paryż, po ulicach którego jeżdżą i pierwsze automobile i pojazdy z “owsianym napędem”, miasto które będzie miało jako trzecie w Europie metro. Paryż pięknych sukien, wykwintnych dam, wielkich rodów, wielkiej finansjery wkraczający w belle epoque. Od razu rozwieję wasze oczekiwania – tego Paryża w książce Maxime Chattama nie ma. Czytaj dalej »
Larsson Asa – Krew którą nasiąkła
Kategorie: KryminałDruga powieść tej autorki z cyklu połączonego postacią Rebeki Martinsson, reklamowana jest przez wydawcę jako “Najlepszy szwedzki kryminał roku” w rankingu Szwedzkiej Akademii Kryminału za rok 2004. No, nie wiem… Pierwsza książka, “Burza Słoneczna”, była naprawdę dobra i przeczytałem ją z przyjemnością. Tu jest gorzej – nie wymagam od kryminału pełnego ciągu przyczynowo-skutkowego, ale trochę logiki w rozwoju akcji by się przydało. Konstrukcja fabularna się rozjeżdża, a Rebeka Martinsson, teoretycznie główna bohaterka, nie tyle uczestniczy w akcji co po prostu przebywa w okolicy. Być może intencją autorki było pokazanie, jak bardzo porwane, chaotyczne, przypadkowe i niezrozumiałe dla człowieka jest to, co przynosi mu życie. “Krew…” opisuje środowisko dość podobne do tego z “Burzy…”, choć tym razem autorka postanowiła “przyłożyć” już nie “kościołom przebudzeniowym” ale szwedzkiemu kościołowi luterańskiemu, jeszcze do niedawna kościołowi państwowemu w tym kraju. Czytaj dalej »
Hjorth Michael, Rosenfeld Hans – Ciemne Sekrety
Kategorie: KryminałKażdy ma swoją ciemną stronę – człowiek, rodzina, instytucja, miasto. Każdy ma ciemne sekrety – mroczne, ponure, destrukcyjne. Wielu potrafi je okiełznać – a przynajmniej tak sądzi – ale nigdy nie wiadomo, kiedy wyrwą się spod kontroli i jak wpłyną na myśli, słowa i czyny.
Tak, ta książka – mimo że formalne to kryminał – w istocie jest horrorem, choć obywa się bez entourage’u rodem ze “strasznych” produkcji klasy Z. Oto w małym szwedzkim miasteczku zostaje zamordowany nastolatek, licealista. Jest jednak element szczególny – ze zwłok wycięte zostało serce. Czytaj dalej »
Chmielewska Joanna – Zbrodnia w efekcie (dwugłos)
Kategorie: KryminałTa książka to zapewne ostatnia powieść zmarłej niedawno Joanny Chmielewskiej (no, chyba że wydawnictwo jeszcze coś przygotowuje).
Jak to u Chmielewskiej – niby to kryminał, ale z elementami harlequina, trochę baśniowy no i z niepowtarzalnym humorem i bon motami tej autorki.
Po serii pisanych “na akord” – a może tylko wyciągniętych z szuflady – mniej moim zdaniem udanych książek z lat 90-tych i po 2000 roku, wraca stary, dobry styl znany z “Wszyscy jesteśmy podejrzani”, “Krokodyla z kraju Karoliny” czy “Wszystko czerwone”. Czytaj dalej »