(2 / 5)
Kiedy kruki odlecą z Tower, twierdza upadnie. Może to tylko przesąd, ale na wszelki wypadek ktoś się krukami opiekuje. Ktoś, czyli jeden ze strażników.
Strażnicy Tower może i noszą śmieszne mundury, ale wszyscy są byłymi wojskowymi z dobrym przebiegiem służby i często niecodziennymi specjalizacjami. Mieszkają w Twierdzy, strzegą jej i kruków. A poza tym są odpowiedzialni za pilnowanie i oprowadzanie turystów.
Niestety jest tu mało o krukach, a dużo o ich strażniku. Fragmenty z życia ptaków i strażnika próbującego z jednej strony dogadać się z podopiecznymi, a z drugiej dać im jak najwięcej wolności przy niewypuszczeniu ich całkiem, są interesujące. Tak samo jak opisy codziennych rytuałów i ptasich charakterów. Niestety to nie jest nawet połowa książki.
Dużo więcej miejsca zajmuje sam strażnik – opis militarnej kariery, anegdotki z wojska, anegdotki z oprowadzania turystów i różnorakie dygresje. Co z kolei interesujące jest… średnio. Powiedziałabym nawet, że wcale nie jest interesujące, ale autor jest dobrym gawędziarzem i byłyby to ciekawe historie do opowiadania gdzieś przy piwie; książkowo takie opowieści sprawdzają się dużo gorzej. Autor ma ciekawą i unikalną pracę, więc fragmenty dotyczące codziennej pracy w Tower i umundurowania przeczytałam z zainteresowaniem, jednak sięgnęłam po książkę przede wszystkim dla kruków. Ich jest niestety niewiele, a Skaife też nie jest aż tak ciekawą postacią, żeby zainteresowała mnie jego militarna kariera.
W sumie nie wiem do kogo jest skierowana ta książka – dla ptasiarzy jest zbyt mało informacji o krukach, fani armii brytyjskiej coś tu dla siebie znajdą, ale będzie to opisane z perspektywy konkretnego człowieka i bez dużej liczby szczegółów. Jeśli istnieją ludzie szukający informacji o bardzo nietypowych formacjach wojskowych, z naciskiem na barwne umundurowanie, to będzie to lektura dla nich.