Część pierwszą Trylogii Ciągu – Neuromancera – pochłonąłem w kilka chwil (zegar twierdził, że godzin – ale co on tam wie). Część druga, Graf Zero, zajęła mi nieco dłużej – to świetna książka, ale nie miała tego organicznego magnetyzmu „jedynki”.
Przyszedł czas na część trzecią i ostatnią cyklu, Mona Lizę Turbo.
Ojej.
Bardzo byłam ciekawa w którą stronę pociągnie zakończenie swojej quasi anielskiej trylogii Tad Williams. Czy usłyszymy chóry anielskie i objawi się sam Najwyższy? Czy bardzo baśniowo dobro zatriumfuje nad złem? Czy niebiosa okażą się wreszcie nie niebiańskie, a piekło okaże się piekielne? Czytaj dalej »
Dorwałam się wreszcie do kolejnego tomu przygód kotołaka. I co? Kiedy myślę o tej książce nieodmiennie przychodzi mi na myśl reklama pewnej wędliny i użyty tam zwrot „cienkietto”. Spodziewałam się, że postać uwolniona z okowów klątwy krwi, mrocznego dziedzictwa, wrogów czyhających na każde potknięcie rozwinie się, wydorośleje, a bajka zmieni się w piękną baśń. Czytaj dalej »
Zbiór opowiadań dobrany wg bardzo tajemniczego klucza, bo na pierwszy (i drugi) rzut oka łączy je tylko okładka (znaczy kompletnie nie pasuje do żadnego z nich). Jak to ze zbiorami bywa poziom jest nierówny, i jak to bywa z tym autorem inspiracje są aż za bardzo widoczne. Czytaj dalej »
Znacie powiedzonko „wstąpił do piekła, po drodze mu było”? Aniołowi Dolorielowi nie było po drodze, ale jednak do piekła zstąpił. Anioł w piekle? Ano właśnie. Czegóż to nie robi miłość z człowie…. eee, aniołem. A nasz aniołek zakochał się jak ostatni sztubak, romantyczny poeta, jak… nie przymierzając Orfeusz. Straszny musi być deficyt miłości na ziemi i w niebiosach, skoro nieszczęśnik znalazł go w objęciach demonicy. Czytaj dalej »
Jak dotąd przeczytałam tylko jedną książkę pani Jadowskiej – jej debiut literacki czyli Złodzieja Dusz. Nie zaiskrzyło między nami, nie padłam na kolana, a co więcej zaczęłam omijać książki tej autorki wielkim łukiem. Niezgodność charakterów wysoki sądzie…. Ale, że ludzie się zmieniają, a pisarze rozwijają postanowiłam dać autorce drugą szansę… Oj… zdecydowanie nie nadajemy na tych samych falach. Czytaj dalej »
No i dobrałam się wreszcie do trzeciego tomu sagi o demonie, który z miłości stał się dobry. Od razu mówię, że uczucia mam trochę mieszane. Z jednej strony bowiem mamy kawałek dobrej przygodówki a z drugiej w pewnym momencie miałam nieodparte wrażenie, że w tomie trzecim autor postanowił poeksperymentować sobie nieco i zobaczyć co to będzie, jak zastosuje takie a nie inne rozwiązania fabularne. Czytaj dalej »