Byłam przekonana, że książka mi się nie spodoba. Nie przepadam za solową twórczością Zahna (delikatnie mówiąc). Nie lubię spin offów. Ostatnie tomy z honorverse kojarzyły się jednoznacznie z odcinaniem kuponów. Główny bohater nie miał mieć nic wspólnego z Honor (chociaż to mógł być plus). Z jakiej by strony na to nie spojrzeć wyglądało to źle. I wiecie co? Czasem dobrze jest się mylić. Czytaj dalej »
Wielkimi wołami na okładce mamy „Bezdyskusyjnie najlepsza, jak do tej pory, space opera XXI wieku”. Pozwolicie, że sobie usiądę i porechoczę radośnie a złośliwie. I profilaktycznie – jeszcze przed otworzeniem książki. Ile razy już widziałam podobny napis najczęściej oznaczający coś w stylu „chała straszna, ale dobrze się sprzedaje”. Tym razem mogło być trochę lepiej, w końcu Sprawiedliwość zgarnęła większość nagród literackich jakie się przyznaje fantastyce. Czytaj dalej »
Kris Longknife jest córką premiera, wnuczką bohaterów narodowych (niezależnie od tego, z której strony drzewa genealogicznego by nie spojrzeć), krewną pracowników ministerstwa (dowolnego) i dziedziczką fortuny. Na swoje nieszczęście ma też ambicje, żeby nie przejść przez życie korzystając ze sławy rodziny, tylko osiągnąć coś wysiłkiem własnym. Na dodatek nie interesuje jej polityka, czyli ma mocno ograniczony wybór możliwej kariery. Czytaj dalej »
Grupa rekrutów rozpoczyna służbę na na pokładzie okrętu flagowego Unii Galaktycznej. Podporucznik Andrew Dhal jako nowy członek zespołu naukowego ma odkrywać ostateczne granice kosmosu. Jednak najpierw zapoznaje się z krwawą statystyką – każda misja (nie ważne jak pokojowa), kończy się śmiercią szeregowych i podoficerów. Oficerowie, jakimś cudem, wychodzą bez szwanku. Więc, jak się można domyślać, wszyscy posiadający instynkt samozachowawczy na widok dowódców zwiadu kryją się po kątach, żeby tylko nie stać się kolejną bezimienną ofiarą. Andrew nie zamierza ginąć, ale też nie zamierza brać przykładu z kolegów i chować się w magazynie za każdym razem, kiedy zbliża się kapitan. Znajduje trzecie wyjście; zebrać przyjaciół i rozwiązać tajemnice „Nieustraszonego”. Czytaj dalej »
Hayden Griffin jest młodym i świetnie zapowiadającym się pilotem, który ma w życiu tylko jeden cel – zabić morderce swoich rodziców i człowieka, który podbił jego kraj – admirała Chaisona Fanninga. Kiedy, po latach, udaje mu się dostać w pobliże admirała wszystko się nagle komplikuje i plan przestaje być taki prosty, jak się na początku wydawało.
Zresztą w sztucznie stworzonym świecie Virgi niewiele rzeczy jest takich, jakimi wydawały się być. Czytaj dalej »
Miałam ochotę na dobre Science – fiction…. A wierzcie mi ostatnio łatwiej chyba o kota w butach niż o dobrą książkę z tego gatunku. Więc kiedy w ręce wpadła mi Wielka Inwersja to napaliłam się na nią niemożebnie. Raz, że autorka jest zdobywczynią sporej ilości całkiem poważnych nagród. Żadne tam “nagroda książki miesiąca New York Times’a” , tylko ni mniej ni więcej Nebula…. Dwa, że autorka jest naukowcem, a ci zazwyczaj piszą książki naprawdę SCIENCE -fiction, które czytelnik może czytać bez obawy, że mu z kartek jakieś umęczone i jęczące fotony wyskoczą. Umęczone fotony nie wyskoczyły, ale…. Wierzcie lub nie, ale w którymś momencie zaczęłam się zastanawiać co ja tak naprawdę czytam. Czytaj dalej »
Robale zostały pokonane. Świat ocalał. Ender, genialny manipulator nagle znalazł się w pustce, w której nie miał już nic do roboty. Bo choć gra toczyła się dalej, to już nie przez niego, ale o niego. O jego głowę i życie. Z zakończenia „ Gry Endera” wiemy jak dalej potoczyła się historia Chłopca. Poprawka. Nie wiemy „jak”. Znamy tylko jej kluczowe momenty.
O tym „jak” opowiada właśnie drugi tom cyklu – Ender na wygnaniu. I opowiada, a raczej wciąga czytelnika w historię kolejnej gry Endera. Znowu obserwujemy misterną siatkę powiązań i zależności. Intryg i kontrintryg toczących się czasem wokół, czasem z udziałem Endera. Czytaj dalej »