Wikingowie z  drużyny Orma Zabójcy Niedźwiedzia założyli siedzibę gdzieś nad morzem bałtyckim. Z dawnej drużyny Einara została ich już tylko garstka. Siedzą więc w halli, żrą, piją, macają dziewki, hodują konie i wspominają dawne wydarzenia. Jednak tak naprawdę wciąż marzą o tym, że wyruszą na nową wyprawę która zaprowadzi ich znowu do legendarnego kurhanu Attyli i bajecznego skarbu. Ale nie wszyscy tęsknią za wyprawą na step. Orma wcale nie ciągnie do nowej wyprawy. On chce hodować konie i zapomnieć o skarbie, choć ma świadomość tego, że klątwa runicznej szabli prędzej czy później zmusi go do wyprawy w step i zmierzenia się z widmami tych którzy pozostali w grobie – Hildy i Einara. Czytaj dalej »

Po ostatnich nie najlepszych doświadczeniach związanych z książkami o wikingach ( Dziecko Odyna, Miecze dobrych ludzi) dość podejrzliwie zaczęłam podchodzić do książek prezentujących na okładkach ludzi w charakterystycznych hełmach i z charakterystycznymi mieczami. Ale Skarb Attyli zarekomendował mi (a nawet wetknął w garść) kolega, co do którego gustu czytelniczego nie mam najmniejszych zastrzeżeń więc… przeczytałam. I zdecydowanie nie żałuję. Czytaj dalej »