(4 / 5) / 
(1 / 5)
To już druga po Ogniu przebudzenia książka ze smokami w (prawie) roli głównej jaka ostatnio wpadła mi w ręce. I druga w ostatnim czasie młodzieżówka, czy raczej jak to się teraz modnie zwie – romantasy. Tak naprawdę to bardziej skrzyżowanie Harrego Pottera, Igrzysk Śmierci z delikatnym dodatkiem Gry o Tron. No i z dorzuconym obowiązkowym mocno pieprznym kawałkiem. I tu nasuwa mi się kuchenne porównanie – jak przesadzisz z pieprzem to możesz zmarnować najlepszą potrawę. Autorce na całe szczęście nie udało się zepsuć całej opowieści, ale mocno anatomiczne opisy oraz lecące w drzazgi szafy nie były jakoś specjalnie istotnym urozmaiceniem fabuły. No ale co kto lubi – są tacy co nie zjedzą zupy bez dodatku maggi i tacy dla których książka bez dosłownego seksu to nie książka, więc nie ma co wybrzydzać. Czytaj dalej »
(3 / 5) W literaturze fantasy, jak w każdej innej zresztą – panują mody. Była moda na młodych czarodziejów, była moda na wampiry, była moda na wszelkiego rodzaju drużyny … I była moda na studentki. Najczęściej nieszczęśliwe, zazwyczaj magiczne, niemal zawsze ubogie. Chcecie przykładów? Ależ proszę: 
(1,5 / 5) Po lekturze pierwszego tomu Królestwa nikczemnych stwierdziłam, że nie ma siły, dodaję kolejna kategorię do listy czyli Romantasy. Książek do których pasuje to określenie jest na tyle dużo, że nie da się już funkcjonować bez takiej właśnie kategorii. Zatem… Tadam. Oto pierwsze oficjalnie recenzowane romantasy. 
(0,5 / 5) Mam szczęście do drugich tomów. No po prostu mnie uwielbiają. Już nie policzę, ile razy zaczynałam historię z jakimś cyklem właśnie od drugiego tomu. Tym razem przypadkiem wpadł mi w ręce drugi tom trylogii Między światami. Moja znajoma była święcie przekonana, że mam już tom pierwszy, ba, wmawiała we mnie jak w żabę chorobę, że czytała moją recenzję tegoż pierwszego tomu… 
(3,5 / 5) No i mamy drugi tom przygód Wilczej Jagody. Czarnoksiężnik do którego udała się w poprzednim tomie Jagoda wraca i żąda zwrotu przysługi. Trochę szybko jak na mój gust, ale kto by się tam kłócił z magicznymi stworami. Zwłaszcza, że przypieczętowana magią obietnica nie pozwala się z danego słowa wywinąć grożąc unicestwieniem wiarołomcy. Zatem gdy na progu jej domu staje skrwawiony i słaniający się na nogach czarnoksiężnik, Jagoda nie ma innego wyjścia jak tylko zaprosić go do środka. 