Mam dziwne szczęście, czytać pierwsze tomy jako ostatnie. Tak było z serią Więzy krwi, tak jest i z pięcioksięgiem  przygód egzorcysty Felixa Castora. Mój własny diabeł to pierwszy tom cyklu. I żeby nie trzymać Was w niepewności, od razu powiem – moim zdaniem to również najsłabszy tom serii. Gdyby przyszło mi zaczynać przygodę z książkami Mike Carey’a od tego właśnie tomu – nie wiem czy sięgnęłabym po kolejne. Najwyraźniej Carey należy do tego typu autorów, którzy w miarę tworzenia kolejnych przygód „rozkręcają się” i ubogacają swojego bohatera. Czytaj dalej »

Ostatni tom przygód Felixa. Anathema Curialis jest w rozsypce. Podczas próby „zawładnięcia” Asmodeuszem zginął jej dowódca i najsilniejsi egzorcyści. Felixowi ubył bardzo groźny przeciwnik. Na Niestety jego sumienie obciążyło kolejne cierpienie które nie powinno się zdarzyć. A gdzieś w Londynie ukrywa się Asmodeusz, i knuje ile wlezie, więc sytuacja jest z gatunku „zamienił stryjek…..” Asmodeusz za Anatheme? Żadna ulga. Co gorsza, giną po kolei ludzie, którzy w jakikolwiek sposób byli związani z Rafim. Asmodeusz ukrywa się i jednocześnie nie ukrywa, bowiem przynajmniej kilka razy jego drogi przecinają się z drogami Felixa, co dla tego ostatniego kończy się jak zawsze dotkliwym pobiciem. Czytaj dalej »

Czy zastanawialiście się kiedyś w jaki sposób powstają demony? A w zasadzie skąd się wzięły? Czy biblijne wyjaśnienie jest poprawne? A może to my sami tworzymy demony? Może się nimi wręcz stajemy? W tomie czwartym – chyba najbardziej mistycznym ze wszystkich przeczytanych przeze mnie do tej pory części opowieści o Felixie Castorze, Fix będzie musiał zmierzyć się nie tylko z istotami nie z tego świata, ale także, a może przede wszystkim, z własną nie najciekawszą przeszłością. Czytaj dalej »