Wreszcie dostała mi się książka Science Fiction, w której autorce udało się wypośrodkować pomiędzy pierwszym i drugim członem nazwy gatunku. Co więcej, autorce udała się niełatwa sztuka wyrwania się z maniery zbędnego dramatyzowania. Choć książka obfituje w zaskakujące zwroty akcji – jej bohaterowie nie hamletyzują, nie drą szat, nie deklamują patetycznie, a co znacznie ważniejsze – działają logicznie i racjonalnie. Nie ma zatem powodu by łapać się za głowę. W Ogniu krzyżowym nie znajdziemy też epatowania technologią, ani “naukawego” – bełkotu który już niejedną książkę sf odesłał na śmietnik. Czytaj dalej »