Kiedy moja współrecenzentka wręcza mi kolejny stos książek z wrednym uśmiechem, wiem że będą to same chały. Ale kiedy razem z książką dostaję ostrzeżenie jak wysokich lotów jest to lektura wiem, że będzie naprawdę źle. Ale co tam, Kryształy Czasu przetrwałam to wszystko inne też przetrwam. Czytaj dalej »
Kroniki Shannary czytałam pierwszy raz dawno temu, jak miałam fazę na zapoznanie się z klasykami. Klasykami fantastyki oczywiście.
Widać wtedy nie zrobiły na mnie wrażenia – pamiętałam mętnie jakiś świat postapo, jakieś półelfy, straszliwą nudę i to, że nie przebrnęłam przez całą trylogię. Jednak z okazji ekranizacji postanowiłam zrobić drugie podejście. Czytaj dalej »
Waleczne Serce większości z nas kojarzy się z … Melem Gibsonem. Któż nie pamięta wymalowanego na niebiesko Mela z rozwianą grzywą wznoszącego dziki okrzyk i prowadzącego swoich ludzi do boju. Czytelnicy pierwszej wydanej po polsku biografii Williama Wallace przekonują się szybko, że obraz ten o tyleż jest piękny co całkowicie nieprawdziwy. Jeśli ktoś zada sobie trud przebicia się przez książkę Andrew Fishera szybko zorientuje się, że Waleczne serce, choć niewątpliwie obdarzony charyzmą, wzbudzający uznanie swoją nieustępliwością i wytrwałością oraz zaskakujący militarnym geniuszem był poza tym typowym przedstawicielem swoich czasów. Czytaj dalej »
Na początek cytat z okładki: „ Pierwszorzędny styl Nassise’a w połączeniu z nabierającą tempa akcją sprawia, że lektura dosłownie zapiera dech w piersiach. Clive Barker” No cóż, zobaczmy zatem cóż to za dzieło, przy czytaniu którego mamy się nieledwie z wrażenia udusić…. Historia opiera się na kilku ogranych schematach, wykorzystywanych w ostatnich czasach do bólu i zanudzenia. Zło dążące do przejęcia władzy nad światem? Jest. Nekromanta na usługach zła? Obecny! Bohater pozytywny, obowiązkowo dźwigający na barkach brzemię osobistej tragedii? Melduje się na rozkaz! Tajemnicza organizacja? Też obecna. Czytaj dalej »