Do kolejnych wariacji na temat mitologii we współczesnej Ameryce przystąp! Była już mitologia grecka, rzymska i egipska, teraz czas na nordycką, która na dodatek może kojarzyć się z dobrze sprzedającymi się wytworami Marvela. I Nirvaną, skoro ma Kurta na okładce… Czytaj dalej »
Święta Hilda jest ponoć tak ważna dla Anglików, jak święty Wojciech dla nas. Można o niej powiedzieć, używając jednego z wielce popularnych określeń, że jest częścią mitu założycielskiego Anglii. I jest jedną z tych kobiet które “przeszmuglowały się ” do historii dlatego, że ich czyny uwiecznił kościół. Święta Hilda z Whitby jest wspaniała, piedestałowa i nieskazitelna. Nie może być inaczej skoro to … święta. Nicola Griffith zadała sobie jednak pytanie – czy święta zawsze była taka święta? I co ją do świętości doprowadziło – wiara, czy głębokie polityczne wyrachowanie. Czytaj dalej »
Steampunk. Zdobywca Locusa, nominowany do Hugo i Nebuli. Co prawda nominacje do Nebuli bywają różne, ale jest szansa, że nie będzie to powtórka z Mechanicznych pająków.
Gorączka złota. Seattle. Dr Blue tworzy maszynę mającą wydobywać kruszec na Alasce. Jednak machina zamiast tego wydobywa złoto z banków i Zgubę – zabójczy gaz zmieniający ludzi w zombie. Zdesperowani mieszkańcy budują mur dookoła centrum, żeby odciąć zgnilasów i gaz. Czytaj dalej »
Miał to być zbiór reportaży o współczesnej Białorusi. I niby nawet tak jest. Ale tak naprawdę to książka o ludziach, którym przyszło żyć w miejscu, które ma kilka konkurencyjnych wersji przeszłości, dosyć kuriozalną teraźniejszość i nader niepewną przeszłość. A zza rozmów Autora przeziera pytanie – czy oni czują się społeczeństwem, czy czują się narodem i – w końcu – czy uda im się nim pozostać. Nie, w książce właściwie nie ma bieżącej polityki – baćki Łukaszenki, jego pomysłów i jego ekipy. Co więc jest? Jest bagnista równina, która była już Świtezią, krainą Jaćwingów, Wielkim Księstwem Litewskim, częścią rosyjskiego imperium, areną kolejnych wojen – w końcu od czasów napoleońskich kto szedł z zachodu na wschód albo odwrotnie – to tędy. A kto szedł, to niszczył, palił, wybijał tych albo tamtych… A na koniec przyszedł Związek Radziecki ze swoimi koncepcjami – i, co gorsza, praktyką – społecznej inżynierii. Czytaj dalej »
Literatura fantasy zza wschodniej granicy nie ma ostatnio dobrej passy. I to niestety za sprawą takich “pewniaków ” jak Olga Gromyko czy Aleksandra Ruda . Raz im się uda rzecz wyśmienita, raz znowu uraczą czytelnika takim knotem, że nie wiadomo, śmiać się czy płakać. Nie dziwcie się zatem, że porównanie książki popełnionej przez dwie debiutantki do powieści Gromyko i Rudej nie wywołało we mnie nadmiernego entuzjazmu. Postanowiłam jednak, na przekór złym doświadczeniom dać szansę Paniom autorkom. Czytaj dalej »
Sowiecki książę jest ostatnim tomem cyklu burzliwa epoka, ale jak zapewniła mnie ulubiona pani z biblioteki, każdy tom można czytać jako zamkniętą część. i to jest prawda. Ani przez chwilę nie miałam wrażenia, że potrzebuję informacji z poprzednich tomów. Czytaj dalej »
Do sięgnięcia po tę pozycję zachęciła mnie notka wydawnicza, przedstawiająca Zaklinacza jako fenomen i hit sieci, powieść pisaną niemal na oczach czytelników, zbierającą same dobre recenzje i mnóstwo polubień i poleceń. Jeśli dodamy do tego porównania do Tolkiena – sami rozumiecie, że rasowy bookeater nie mógł zlekceważyć takiej pozycji. Zakupiłam. Przeczytałam. Ekhem. Na miejscu Tolkiena zaczęłabym straszyć tych co porównali Summonera do Władcy Pierścienia. Czytaj dalej »