Bojownicy i terroryści, wojna napędzana praniem pieniędzy i handlem narkotykami. Konflikt Rosji i Czeczeni, który można było obserwować na pierwszych stronach gazet z walką wywiadów w tle. A wszystko to opisane przez doświadczonego pisarza, który jest na dodatek psychologiem z wykształcenia. Brzmi świetnie, prawda? Niestety tylko w streszczeniu na tylnej okładce. Czytaj dalej »
Kiedy zaczęłam czytać Oczekiwaną, pierwszą moją reakcją było – “oho, znowu ktoś wziął się za modny temat”. Nie da się ukryć, że motyw “królewskiej Krwi” wciąż jest swoistym pisarskim samograjem, gwarantującym sukces literacki. No, może niekoniecznie literacki – ale sukces wydawniczy niemal na pewno. Tajemnica, magia, siły nadprzyrodzone, mistyka, zakwestionowanie tego co już znamy czyli przepis na książkę a’la Dan Brown tylko w wersji light i z nieco innej strony. Im bardziej jednak wgłębiałam się w fabułę, tym bardziej okazywało się, że podobieństwa do Dana Browna są w gruncie rzeczy mocno powierzchowne. Czytaj dalej »
Zastanawiacie się czasem jak bardzo jesteśmy uzależnieni od różnych wynalazków? I jak bardzo te wynalazki są ze sobą powiązane? W którym miejscu wystarczy “pstryknąć” w to nasze współczesne wygodne życie, żeby runęła lawina grzebiąc pod sobą świat który znamy. Marc Elsberg zaproponował nam bliższe spojrzenie na taki właśnie scenariusz, w którym współczesny świat rozpada się nie z powodu nuklearnego czy biologicznego kataklizmu, nie z powodu wyczerpania bogactw naturalnych, ale dlatego, że komuś nie spodobał się świat w którym żyjemy i wyłączył nam prąd. Czytaj dalej »
Jeśli lubicie karkołomne teorie spiskowe przypisujące przeróżne niecne działania tajemniczym organizacjom, jeśli zaczytujecie się w książkach Dana Browna, to Kolonia diabła spodoba się Wam na pewno. Bowiem czego jak czego, ale spisków, wielopiętrowych intryg i tajemnic w tej książce mamy pod dostatkiem. Czytaj dalej »
Pierwszą książką tej autorki, z jaką miałam przyjemność się spotkać była Szmaragdowa tablica. Przeczytałam ją z zapartym tchem, niemal jednej nocy i gromkim głosem oświadczyłam, że takich książek to ja chcę więcej. Kiedy zatem wpadła mi w ręce Wiedeńska gra odłożyłam ją sobie na później, jak ulubione słodycze. Miała mi poprawić humor w jakiś wyjątkowo niemiły dzień. I co? Hm.. no jakby to powiedzieć. Poczułam się jak ktoś kto odkrył, że ktoś eksperymentował z jego ulubionymi słodyczami. Niby dobre ale nie to samo. Czytaj dalej »
Od wydarzeń opisanych w Religii minęło siedem lat. Bohaterowie się postarzeli. Carla spodziewa się kolejnego dziecka, Orlandu studiuje na Sorbonie, a Mattias to po prostu Mattias – jak przekonujemy się w trakcie lektury nic nie stracił ze swoich morderczych umiejętności i podobnie jak w poprzedniej książce od czasu do czasu utyskuje sobie, że się postarzał. Choć autor nie mówi tego wprost, możemy się tylko domyślać, że owych siedmiu lat jakie dzielą jedne wydarzenia od drugich nasz najemnik nie spędził siedząc przy piecu. Czytaj dalej »
(4 / 5)Trafiły mi się w te święta książki wyjątkowe. Książki które czyta się z zachwytem, odstawia na półkę z lekkim szumem w głowie i zaczyna zadawać sobie pytania jakich bez tych książek pewnie by się nie zadało. Szmaragdowa Tablica należy właśnie do tej kategorii książek. I po raz kolejny stwierdzam, że najtrudniej recenzuje się właśnie te dobre książki. Przy kiepskich jest znacznie prościej! Wystarczy dać ujście przyrodzonej złośliwości i fru… Przy książkach tak złożonych i dobrych jak Szmaragdowa tablica, będących jednocześnie powieścią obyczajową, historyczną i po części sensacyjną trzeba się dobrze skupić by nie zasypać czytelnika samymi ochami, achami i emocjami, ale rzeczywiście wskazać co sprawiło, że uznaje się daną książkę za dobrą. Czytaj dalej »